Karwendel vier of negendaagse huttentocht (Oostenrijk)

Wandelen in de Karwendel (Oostenrijk). In het begin van de zomer liep ik negen dagen door het mooie Karwendel gebergte in Oostenrijk. De totale tocht was 123km lang. Het aantal geklommen meters is ruim 8.500. Lengte en hoogtemeters zijn natuurlijk nooit exact als gevolg van de miswijzing van de gps. Tijdens deze tocht heb ik gebruik gemaakt van de Garmin GPSMap 66i en Fenix 7x. Lees hierna een beschrijving van de hele tocht. Onderaan vind je de mogelijkheid het gpx bestand te downloaden.

in rood gelopen tocht Karwendel; in blauw alternatieven

Dag 1 en 2 een pittige start van de tocht in de Karwendel

Laat ik een keer de trein nemen naar Oostenrijk voor mijn wandeling in de Karwendel. Er zijn tal van goede redenen om dat te doen. Een er van is een relaxte reis. Nu had ik al wel een ingewikkelde reis geboekt met behoorlijk wat overstappen, maar daardoor zou ik een nachtreis hebben tussen Keulen en München en rond 9 uur de volgende ochtend op mijn startpunt in het Oostenrijkse Schwaz aankomen. Ruim op tijd begon ik in Molenhoek aan de eerste etappe naar Venlo. De trein heeft ruime vertraging maar ik haal ruim de overstap omdat ik een trein te vroeg had genomen. Ook nu weer vertraging maar met 2 minuten overstaptijd haal ik in Mönchengladbach ook de overstap. Of ik de trein naar München ga halen wordt spannend, omdat er steeds meer vertraging komt en ik vast een eind moet lopen in Keulen. Toch net op tijd en ik loop snel naar het perron even later komt er een trein aan. Inmiddels is het tegen 24 uur. Meestal heb ik een goed richtingsgevoel maar op stations is dat blijkbaar lastiger. Er stond op de borden München, maar eenmaal in de trein zie ik Dortmund staan. Ik wil snel uitstappen maar helaas te laat. Kortom geen nachttrein naar München maar een bomvolle trein naar Düsseldorf. Om 00.30 kom ik daar aan. Inmiddels bijna 5 uur onderweg, terwijl Düsseldorf toch maar een uur rijden is bij ons vandaan. Via behulpzame spoormedewerkers lukt het me om mijn ticket aan te passen en terug te reizen naar Keulen. De volgende trein naar München gaat om 03.20. Het is ook nog eens een enorm benauwde nacht. Dus aan slapen kom ik weinig toe. De reis naar München en het vervolg gaat vlot zodat ik om 11.15 uur in Schwaz aankom.

Eerst maar even koffie met iets lekkers er bij. Een volgende keer misschien toch maar de slaaptrein naar Innsbruck nemen.

Start van de tocht

Nu op pad voor ruim 1.400m klimmen over een kleine 12km. De weg naar de eerste hut is niet heel ingewikkeld, maar het is wel benauwd en dreigend weer. Heel rustig gelopen, want mijn energieniveau was na de reis niet heel hoog, zeg maar gerust erg laag. Na twee uur kom ik een Nederlandse wandelaarster tegen. We gaan naar dezelfde hut en lopen even samen op. Als zij pauzeert loop ik verder. Een uur later begint het te donderen, maar het ergste lijkt te blijven hangen in het volgende dal. Regenjas aan en weer uit. Ik wacht even op de andere wandelaarster zodat we wat meer in de buurt van elkaar lopen in verband met het onweer. Inmiddels zijn we uit het bos en lopen verder het dal door. Als de hut in zicht komt staan er enkele steenbokken op het pad. Toch altijd weer een mooi gezicht. Het laatste stuk wordt winderig en fris. Het is een prettige

gemoedelijke hut en het eten is goed. Het is de enige hut waar ik deze vakantie Nederlanders tref.

Achteraf was het waarschijnlijk mooier geweest om vanuit Stans te starten, maar de trein stopt daar niet altijd. Je loopt dan sneller door de natuur en een kloof.

Dag 3 almenwandeling naar de Falkenhütte

Na een goede nacht en een prima ontbijt is het tijd voor de tweede etappe. Het is gelukkig opgeklaard en aangenaam wandelweer. Deze dag loop ik het eerste stuk nog samen op met de Nederlandse omdat ze weinig ervaring heeft. Het pad en ook het weer is prachtig en niet ingewikkeld. Ik word, als dank voor de begeleiding, in Binsalm door Yvonne aangenaam getrakteerd op koffie met strudel. Daarna nemen we afscheid. Waarschijnlijk komen we elkaar over enkele dagen tegen wanneer we tegengesteld lopen. Na een klimmetje loop ik de Panoramaweg langs een mooie bergketen. Het uitzicht is fraai en het is prettig lopen. De afdaling naar de volgende alm was drassig en glibberig, maar goed te doen. Bij Engalm nog even gepauzeerd voordat de klim begint. Het gaat naar de Falkenhütte nog 500m omhoog. De hut is modern en zeer goed ingericht. Het terras is prachtig en ’s avonds is er een prachtige zonsondergang. De bergen kleuren prachtig. Het lijken de Dolomieten wel.

Dag 4 relaxed naar het Karwendelhaus.

Helaas was er in de nacht veel herrie in de hut waardoor het slapen wat minder was, ondanks dat ik in een vierpersoonskamer met 1 ander iemand sliep. Daarentegen was het wel een heerlijk en uitgebreid ontbijt. Alleen daarvoor ga je al naar de Falkenhütte toe.

De komende dagen zal het contact met de buitenwereld zeer beperkt zijn, omdat in het dal het bereik met de mobiele telefoon waarschijnlijk niet mogelijk is, dus nog even geprobeerd met thuis te bellen. Vandaag een relaxte dag naar de volgende hut: het Karwendel haus. Maar goed ook, want ik voel de bovenbenen toch wel. Blijkbaar had ik toch wat meer moeten trainen. Het is een tocht van ruim 9km en 400m klimmen en een kleine 500 dalen. De hut ligt dus wat lager dan de Falkenhütte. Het is een mooie tocht met veel bloemen. Dat is het voordeel in dit jaargetijde. Omdat de klim relaxed is ben ik al om 12 uur bij het Karwendelhaus. Hier is het terras iets minder handig. Je zit er pal in de zon en het was vandaag aardig warm. Vandaag slaap ik op het lager en heb een plekje in een hoekje. Dat is altijd prettig. Wel blijkt dat ik mijn toilettas in de vorige hut heb laten liggen. Nu kom ik over twee dagen weer in het Karwendelhaus terug. Door contact te leggen met de vorige hut wordt hij meegenomen naar het Karwendel haus. Gelukkig kan ik wel een tandenborstel en past in de hut aanschaffen.

Het is een gezellige drukte in de hut, waardoor er gemakkelijk contact is. ’s Avonds geeft de hüttenwart uitleg over het weer en de tochten. Over het weer is hij snel klaar, want het belooft een warme en droge dag te worden. Ik ben de enige die de tocht naar Pleisenhütte gaat maken. De volgende dag begrijp ik ook wel waarom. ’s Avonds nog wat spelletjes met Duitsers gespeeld en vroeg te bed.

Dag 5 een alpiene wandeling dwars door de Karwendel naar de Pleisenhütte

Het is een spannende dag. Ga ik de tocht wel of niet maken Er is voor deze tocht alpiene ervaring vereist en je moet geen hoogtevrees hebben. Ik vind het op dit moment lastig in te schatten of het gaat lukken. Laat mijn conditie dat toe? Gelukkig heb ik goed geslapen en ik besluit op pad te gaan. Ik kan altijd weer omkeren en er zijn op twee plekken mogelijkheden om terug naar het dal te gaan. De tocht trekt enorm, want ik verwacht dat het een hele mooie tocht wordt. Het eerste deel, dat hetzelfde is als naar de Birkkarspitze, is al even met handen en voeten en levert geen enkel probleem op. Daarna wordt het een stuk vlakker en zelfs weer even een stuk dalen, totdat er een flink steile klim komt. Een kleine 200m klimmen over nog geen 500m lengte. Het steilste stuk gaat tot 50%, lees ik later in BaseCamp af. Bovenop dit eerste colletje even genieten van het uitzicht.

Dan volgt er een afdaling via een kabel. De eerste 100m dalen gaat 50% naar beneden met een kabel. De eerste stappen zijn wel even spannend, maar daarna voelt het vertrouwd. Op een plek zit de kabel niet vast waardoor ik wat meer heen en weer ga. Na weer een stukje rustig dalen volgt een langere klim waar ik 450m moet stijgen. Dit stuk is niet ingewikkeld. Boven is het uitzicht geweldig. Het is stil en leeg. In de verte zie ik twee mensen komen afdalen. Verder is er niemand. Na de volgende afdaling kom ik bij een bivakhut. Daar is als je het nodig hebt zelfs eten aanwezig. Ik heb voldoende bij me. Omdat ik nergens water tegenkom heb ik 3liter drinkwater voor vandaag bij me. Bij de bivakhut ontmoet ik de twee lopers. Zij vertellen me dat ik vannacht de enige in de Pleisenhütte zal zijn. Nu volgt er een niet te lange en steile klim maar technisch wel wat lastiger. Op momenten dat ik even twijfel of ik de juiste route neem, check ik even de gps. Na wat klauterwerk kom ik op het hoogste punt van deze dag – bijna 2500m. Het uitzicht is prachtig en de stilte nog indrukwekkender, alhoewel deze toch even verstoord wordt als blijkt dat ik hier weer even mobiel bereik heb. De afdaling begint met een redelijk eind kabelwerk en daarna loop ik door een maanlandschap. Veel stenen zijn getekend door de oude gletsjer. Ook zijn veel stenen geperforeerd. Dit zorgt er wel voor dat het erg heet is en ik best nog wat meer water gehad zou willen hebben. Het is niet heel ver meer naar de hut. Er volgt nog wel even een pittige, steile klim met veel losliggende stenen en daarna een afdaling over een pad met veel boomstronken tussen lage struiken. Dat maakt het erg warm en een beetje saai. Na ruim 4 uur lopen (7,5 uur onderweg) 13km en 1200m klimmen en dalen kom ik om 15 uur aan bij de hut. Het was een pittige dag. De hut is een heerlijk plekje. Er is wel veel vliegverkeer. Het blijkt dat er veel helikopters vliegen vanwege de G7 in Garmisch Partenkirschen.

Op het terras een lekker alcohol vrij biertje genuttigd en ook aangenaam buiten kunnen eten. Ondanks dat ik de enige ben die overnacht, wordt er lekker gekookt. Bekijk hier de tocht in Fatmap.

Dag 6 terug door het dal naar het Karwendelhaus

Een relatief gemakkelijk dag met wel redelijk veel kilometers voor de boeg. Het weer is omgeslagen. Vannacht heeft het veel geregend en de voorspelling is dat het later op de dag weer gaat regenen. Ik ga er van uit dat ik dan al in de hut zal zijn. Na een goed ontbijt en het klaarmaken van een lunchpakketje op pad. De afdaling gaat door het bos tot de rivier. Een prachtige kloof of schlucht van de Karwendel bach met lekker snelstromend water. Daarna gaat de weg omhoog tot het eind. Zoals verwacht kom ik de Nederlandse Yvonne weer tegen. We lunchen even samen langs de rivier en delen onze ervaringen. Daarna gaan we weer ieder de eigen weg. Zij haar laatste etappe en ik op pad naar de hut. Ik wil er niet te vroeg zijn, zodat ik niet te lang in de hut zal vertoeven. Ik doe het dus rustig aan. Later blijkt iets te rustig. In het zicht van de hut begint het te onweren. Dus lekker nat in de hut. Gelukkig kan ik alles goed uithangen in het drooghok. Ik vind hier ook weer mijn toilettas. Dus weer even lekker gedoucht en geschoren. In de hut een kop thee met apfelstrüdel. Na 19km en 700m klimmen en dalen smaakt dat uitstekend. Vandaag een kleine 6 uur onderweg geweest, waarvan 4 en 1/4 uur gelopen. ’s Avonds is er weer de uitleg door de hüttenwart. De tochtenuitleg is identiek, maar het verhaal over het weer is compleet anders. Er wordt slechts een paar uur droog weer voorspeld en ook nog eens onweer. Daarmee wordt de klim naar de Birkarspitze, het hoogste punt in de Karwendel, te gevaarlijk. Voor de totale tocht staat 8-10 uur waarvan 3 uur klimmen en 2 uur dalen. Het alternatief is een veel langere wandeling van ruim 30km en door hetzelfde dal als dat ik gekomen ben. Dat klinkt niet als een heel aantrekkelijk alternatief. Er is een groep lopers die een stuk met de taxi gaan nemen. Ik besluit morgen een beslissing te nemen.

Dag 7 Wel of niet over de Birkarspitze, het hoogste punt in de Karwendel?

Ik had de wekker vroeg gezet, zodat ik om 7 uur als eerste zou kunnen ontbijten. Het ontbijt in deze hut in de Karwendel is zeer matig en voor de lunch kun je het beste wat extra boterhammen bestellen. Het weer blijkt veel beter dan voorspelt. Er staan nog enkele mensen te twijfelen. Uiteindelijk besluiten we, na overleg met de hutbeheerder, gezamenlijk te gaan lopen. Aangezien ik de oudste ben, verwacht ik dat mijn tempo iets trager zal zijn, besluit ik rustig aan te starten en iets voor de groep uit te beginnen. Tegen de tijd dat we op de top zijn, hebben ze me vast ingehaald. De klim is pittig, maar minder zwaar dan ik had verwacht. Verhalen als drie stappen vooruit en twee achteruit heb ik niet ervaren. In twee uur zijn we dan ook met z’n vieren boven. Het laatste stukje naar de top, laten we vanwege de voorspelling achterwege. De afdaling begint gekabeld en gaat meer dan 50% omlaag, maar is niet ingewikkeld of doordat ik inmiddels alweer wat ervaring heb, gaat het me gemakkelijk af.

Even verderop nog een tweede kabel. Ook in de verdere steile afdaling loop ik steeds ver voor. Door de hakken steeds diep neer te zetten, glijd je steeds een meter verder door goed in de losse stenen. We wandelen door een mooi larksenbos en langs een prachtig rivierdal. Beneden aangekomen wacht een zee aan witte kalkstenen. Het is een bizar gezicht hoeveel steenmassa hier ligt. De Karwendel bestaat uit deze steensoort. We besluiten een ommetje naar de alm te lopen. Daar zou je wat te drinken moeten kunnen krijgen. Helaas blijkt vandaag de sluitingsdag. Gelukkig kun je wel wat te drinken pakken. Het staat in een grote bak water. Echter er is geen veilig drinkwater, dus nog maar een extra fles genomen, want de voorraad van 2,5l was al op. Nog 4,5km over een breed en klimmend pad te gaan. We komen vermoeid na 7 uur aan. De 15,6km hebben we in 5 uur gelopen en we zijn slechts 7 uur onderweg geweest. Gelukkig maar want we zijn nog geen half uur binnen en het gaat regenen. De groep die de omweg heeft gedaan en daarbij ook een deel de taxi genomen komen later en nat binnen. Het Hallerangerhaus is een prachtige moderne hut, dus een lekkere douche behoort tot de mogelijkheden. Een absolute aanrader hier is de kaiserschmarchen een soort pannekoekengerecht. Heerlijk na zo’n wandeling. De gps gaf vandaag ruim 1500m klimmen en dalen aan. Bekijk hier de tocht in Fatmap.

Dag 8 een ‘rustige’ dag naar de Bettelwürfhütte aan de rand van de Karwendel.

Vandaag is het weer beter weer en de tocht niet lang. We starten weer met hetzelfde groepje als gisteren, maar een van de lopers, loopt de route naar Venetië en we nemen na de eerste klim afscheid. Met z’n drieën gaan we de ruim 2.600m hoge Speckarspitze beklimmen. Ook weer een pittige klim met veel kabels. De 50% tikken we zeker aan. Het uitzicht boven is prachtig. We zien o.a. de Stubaier- en Hintertuxer gletsjer en de Zugspitze in Duitsland.

De afdaling was niet eenvoudig, omdat de benen nog wat moe waren van gisteren. Het laatste stuk naar de hut ging een beetje op en neer. De Bettelwurfhutte blijkt een gemoedelijke en mooi gelegen hut, maar wel van het ouderwetse soort. Alles kraakt en piept en is klein. Ook de tafelregels zijn bijzonder. Je kunt niet vrij kiezen waar je gaat zitten. Uiteindelijk regelt het zich toch vanzelf goed. Vandaag 9km gelopen en ruim 1000m geklommen en 700 gedaald. Ruim 3 uur gelopen en 5 uur onderweg geweest.

Dag 9 terug naar het Hallerangerhaus

Ik had al besloten niet de Bettelwurf te beklimmen, omdat de benen daarvoor te moe voor waren. Nu blijkt het ook nog eens behoorlijk bewolkt en daardoor mistig te zijn. Met de twee Duitsers Rike en Marc het eerste stuk nog samen opgelopen. Daarna gaan zij richting de Pfeishütte. Dit is ook een leuk alternatief.

Ik ben al vroeg in het Halerangerhaus en besluit na een kopje koffie nog een topje te beklimmen. Het lijkt nog even helder te worden. Ik loop nog naar de 2311m hoge Sunntigerspitze. Helaas wordt het toch te mistig en even later begint het te regenen en dreigt er onweer. Dus in rap tempo terug naar de hut en weer een lekkere kaiserschmarrn genutigd. Lees hier een recept. Ook ontmoet ik weer enkele mensen uit de Bettelwurfhütte.

Dag 10 Genieten door het dal van de Vomperbach, 26km

Via een kennis had ik vernomen dat de tocht door het dal van de Vomperbach, een diepe kloof door de Karwendel, een gevaarlijke was. Ik was al aan het zoeken naar een alternatief. Toch even met de hüttenwart overlegd. Hij vroeg welke tochten ik al had gedaan en gaf aan dat het een pittige en lange tocht is, maar niet ingewikkelder dan de tocht naar de Pleisenhütte of via de Birkarspitze. Het advies is uiteraard: start vroeg, want het is een lange tocht.

Deze tocht voelt toch spannend, omdat er toch wat alpiene stukken tussen zitten en de tocht weinig belopen wordt. Dus hoe lastig zal de tocht zijn? Om 6.20 opgestaan en goed ontbeten. Veel proviand mee. Op zich heb ik ruim de tijd. Vanavond uiterlijk moet ik in Schwaz zijn. Dus ik kan nog een stuk heen lopen en dan terug lopen richting Hall. Het is in ieder geval prachtig weer. De enkele laaghangende wolken zorgen voor een prachtig schouwspel. Nog een aantal wandelaars gedag gezegd en op pad. Zij gaan allen naar het Karwendel haus of naar Scharnitz. Niemand loopt deze wandeling. De wandeling start met een klim tot 1900m en gaat daarna lang omlaag. Het is een prachtig dal. De afdaling is rond de 20% en is dus goed te doen. Het is even een keer goed opletten bij een splitsing, maar de gps geeft het goed aan. Ik heb van iemand een track gedownload, maar deze blijkt toch zeer onnauwkeurig. Ik heb een stuk door het rivierdal gelopen, dat leek gemakkelijker dan over een pad. De rivieroversteek was even zoeken, maar gaat ook goed. Op de gps zie ik nog een enorme klim staan, maar ook dit blijkt niet helemaal te kloppen. Het valt erg mee. Bij de Triefenerwand is het pad en de track volstrekt onduidelijk. Ik maak een waypoint aan op de gps om daar naar toe te navigeren zodat ik de juiste richting weet. De keuze blijkt juist te zijn. Ik kom via een sterk zigzaggende en dalende route door het dichte bos bij het waypoint. Daarna volgen nog enkele kabels en smalle riggels. Toch is het niet erg ingewikkeld. Maar trittsicherheit und schwindelfreiheit zijn begrippen die bij deze wandeling zeker een rol spelen. Toch ook nog een klim van 150m over een smal pad. Er volgt na een lang kabelafdaling nog een prachtige pauzeplek voor de lunch. Heerlijk even alle bezwete kleren uitgespoeld en zelf wat gepoedeld. De paden worden steeds gemakkelijker en ik nader weer de bewoonde wereld. Ik heb wel zin in een cola en besluit op zoek te gaan naar horeca. Deze blijkt of niet meer te bestaan of dicht te zijn. Dus ik moet doorlopen naar Schwaz. Dat is jammer anders had ik beter een andere route kunnen nemen. In Schwaz beland ik op het plein in een typisch Oostenrijks dorpsfeest. Een flinke tegenstelling met de rust in de bergen. Na de wandeling van 26km van vandaag nog even wat eten en drinken voordat ik op de trein naar München stap. Daar loop ik nog een rondje door de stad voordat ik het laatste deel van de treinreis afleg. Bekijk hier de tocht in Fatmap.

Tocht informatie – negen of vier dagen wandelen in de Karwendel

Wil je zelf gaan lopen in de Karwendel dan kun je hieronder het gpx bestand met de tracks downloaden. Je kunt er ook een tocht van vier dagen maken van Schwaz naar Scharnitz of andersom. Deze vierdaagse tocht is door iedereen met een goede conditie te doen. Er zijn nog enkele alternatieven toegevoegd zodat je zelf keuzes kunt maken. Hall in Tirol of de Enger alm kunnen ook start of eindpunten zijn. Welke tocht je ook doet, bereid je goed voor en kijk bijvoorbeeld bij de informatie van de NKBV.